Evosangels Dergisi Aralık 2010
Galaksimiz de yaklaşık olarak 320.000.000.000 (Üçyüzyirmimilyar) tane yıldız vardır. Bizim gözle görebildiğimiz yıldız sayısı 4000 kadardır. Tabi bu rakam zifiri karanlıkta ve çevremizde 3-5 km yakınlarda yerleşim birimleri olmadığı zamanlarda.
İstanbul gibi büyük bir şehirde ışık fazlalığından dolayı gökyüzünün en net göründüğü zamanlarda bile görebileceğimiz yıldız sayısı 40 ila 50 arasındadır. Ve bu gördüğümüz yıldızlar dünyamıza çok uzaktır. En yakın yıldıza 100 km sabit hızla giden bir arabayla gitmeye kalksak 26 milyar yıl sonra oraya varmış oluyoruz. Bu gün ki uzay teknolojisi ile bile bir yıldıza ulaşmak bir insan ömründen çok çok fazladır. Gökyüzünde görmüş olduğumuz bir yıldız, aslında bir sene evvel ki yıldızdır. Gezegenimize o kadar uzaktırlar ki görüntüsü bile ancak bir sene sonra ulaşır.
Ben fotoğraf çekmeden evvel diğer yıldızların kutup yıldızı etrafında döndüklerini bilmiyordum. Ve bu konu ile ilgili araştırmalar yaptıktan sonra benimde yıldızların hareketlerini çekebileceğimi düşündüm. Bu iş te çok başarılı olan sevgili dostum Aydın Tuna Palabıyıkoğlu bilgilerini bana aktararak çekim öncesi bana çok yardımcı olmuştu.
Edindiğim bilgilere göre Şehir ışıklarından bir hayli uzaklaşmam gerekiyordu. 12 Ağustos daki meteor yağmurunu da kendime bahane ederek gece 12 den sonra Kartepe’ye doğru yol aldım. 20-30 dakikalık pozlamalar olduğu için de tek başıma gitmekistemedim. Bir fotoğrafçı arkadaşımla birlikte tepeye varmadan güzel bir yer bulduğumuzu düşündük. Gökyüzü oradan muhteşem görünüyordu.
Ama benim çekmek istediğim sadece o görünen yıldızlar değildi. Ben yıldızların hareketini görüntülemek istiyordum. Tripodumu en alçak seviyede açtım ve vizörden bakabilmek için yere yatmak zorunda kaldım. Fakat yinede o zifiri karanlıkta hiçbir şey göremiyordum. Diğer fotoğrafçı arkadaşım elindeki el feneri ile önümüzdeki ağaçlara ışık tutarak benim kadraj ve netlik yapmamı sağladı. Daha sonra Makine ayarlarını bulb moduna getirip diyaframı açık bir seviyeye getirdikten sonra uzaktan kumandam ile pozlamanın başlangıcını verdim. Nasıl bir şey çıkacağı konusundahiçbir fikrim yoktu. Ve sonucu görmek için en az 30 dakika beklemem gerekiyordu. Yanlış bir ayar ile beklediğim 30 dakika boşa da geçebilirdi.
Bu yüzden daha fazla dayanamayıp 20 dakika sonra çekimi durdurdum. Fotoğraf makinemin Lcd ekranındaki görüntü beni inanılmaz mutlu etmişti.Çünkü yıldızların 20 dakikalık hareketlerini kaydedebilmiştim. Ama kutup yıldızını kadrajıma alamamıştım. Daha sonrakutup yıldızını da kadraja alıp diğer yıldızların kutup yıldızı etrafındaki dönüşlerini çekmek istedim. Ayarları tekrar kontrol edip ve bu sefer biraz daha sabırlı davranıp yaklaşık 25 dakika bekledikten sonra istediğim fotoğrafı çekmiştim. Daha sonra hep hayalimde olan Bodrum Turgutreis’te denizin üstünde aynı kareyi yakalamak için gece çekimi yaptım. Orada tek başıma olduğum için kadraj ayarlamakta bana düşmüştü. Bende makine üzerinden
iso’yu olabildiğince yüksek yapıp 30 saniyelik bir pozlama yaptım. Böylelikle Fotoğraf makinemin Lcd ekranında gayet aydınlık bir görüntü elde edebiliyordum. Kadrajımı düzelttikten sonrada 30 dakikalık çekime başladım. Hava çok sıcak olduğu için her gece en fazla bir tane fotoğraf çekme şansım vardı. Çünkü sıcak hava Makinemin sensörünü etkileyip binlerce hot pixel isimli kırmızı noktacık sunuyordu fotoğrafa. 30 dakika bekledikten sonra pozlamayı kapatıp Lcd ekrana baktığım zaman hayal kırıklığına uğradığımı söyleyebilirim. Çünkü benim istediğim kutup yıldızı maalesef tam arkamda kalıyor ve ışık fazlalığından dolayı orayı çekemiyordum. Denizin üstünde komple dönen değil ama en uzak yıldızların en azından yine kutup yıldızı üstündeki hareketlerini yakalamıştım. Fakat yinede 5 kilometre ilerdeki yerleşim birimlerinin ışığı fotoğrafımı kötü anlamda etkilemişti. Çünkü öğrendiğim kadarı ile çekim yaptığım yere 60 kilometre yakında hiçbir yerleşim yeri olmaz ise o zaman tam anlamıyla istediğim fotoğrafı çekebilecektim. Hatta ay ışığı bile büyük bir faktör yıldız çekimi için. Şimdilerde en çok girdiğim site ay takvimi ile ilgili. Ay ın çıkmadığı geceleri bulup durumumunda el verdiği şekilde o günlerde İstanbul’dan 100-150 km uzaklaşıp fotoğraf çekmeye çalışıyorum. Ve şu anki tecrübelerimle çok daha iyi fotoğraflar çekeceğimi umuyorum. Başka fotoğraflarda ve başka hikayelerde buluşmak üzere.